 |
| iş tutan-şefkatli el |
 |
| sille vuran faşist el |
Eşitlik istiyoruz” diyenlere, “beş parmağın beşi bir mi” diyorlar. Devam ediyorlar eşitlik isteğinin çürütülmesine; şiirselliğin estetiğine sığınarak:“Sen ağa ben ağa, bu ineği kim sağa”
Kısaca “eşitlik eyi bir şey değildir” demeye getiriyorlar.
Oysa düşünmüyorlar ki eşitlik isteyenler, “eli iş tutanlardır”.
Oysa bilmiyorlar ki, iş tutarken iş aleti avuç içine alınır.
İş aleti avuç içine alınırken beş parmağın beşi de yumulur.
Yumulan parmakların boyuna bir bakın hele? Eşit olduğunu göreceksiniz
Hadi bir deneyin, görün, iş tutar gibi yapın parmaklarınızı; ya da bir kalem tutun.
Göreceksiniz kalemin çapında kenetlendiğini beş parmağınızın.
Ve düşünce ürünlerinin mürekkep biçiminde aktığını... ya da aletin sapını...
alın terinin toprağı suladığını... parmak uçlarınızın birbiriyle koklaştığını...
Oysa iş tutmayan parmaklar, tokat atan, tokat atar gibi duran, tokat atma hastalığına yakalanan, açık ve düz parmaklardır.
Asalaklarla çalışan parmaklar eşit olamazlar elbette.
Eşit olmayan parmaklar onlarla bunların parmaklarıdır. Onların parmakları kendi aralarında da eşit değildir şekilde gördüğünüz gibi.
Açın parmaklarınızı, sille vurur gibi yapın, göreceksiniz iş aletinin ya da bir kalemin elinizden düştüğünü ve ölçün de görün beş parmağınızın eşit olmadığını ve eşitsizliğin ne işe yaradığını...
Asalaklar geçim derdi için avuç içlerini kullanmazlar bilirsiniz. Onlar, “armut piş, ağzıma düş” biçiminde yatarlar, onu da bilirsiniz.
Onlar düzenlerini hep sağlama almak isterler; aynı zamanda meşruluk gömleği giydirirler demokrasilerine.
Onlar seçilmek için “vatandaşım OY” derler. Oysa “oyulan” hep vatandaşı olur.
“Düzen bozuktur” dese de vatandaş, onlar hiç değişmezler. Onlar oySA, buySA “düzülenler” hep vatandaş olur.
Her şey böyle akıp giderken, Eşitliğin, insanların fırsat ve temel haklarını kullanabilme kapsamından,
parmak uçlarına taşınması Bu düzenin sürdürülmesine yetiyorsa, ben yazımı (sözümü) geri alıyorum!
ZİHNİ
